Gekleed licht

Begin maart werd ik op een ochtend vroeg wakker, het was al volop dag en toch stond de volle maan helder stralend boven het dak van de buren. In eerste instantie was het voor mij zoiets van: “Hoe kan dat, zo helder” en toen drong de boodschap tot mij door. Wij ervaren ons zelf als persoonlijkheid (de som van onze positieve en negatieve ervaringen en talenten inclusief de bijbehorende verpakking, ons lichaam). Deze persoonlijkheid noemen we ik (ik ben, ik denk, ik voel, ik weet, ik etc.), terwijl ego eigenlijk een beter passende benaming is. Ten onrechte denken velen dat hun ego alleen uit negatieve karaktertrekken bestaat maar dat komt niet overeen met de werkelijkheid. Ons ego is de som van al onze persoonlijke interpretaties van positieve en negatieve ervaringen. Zo ben ik nu éénmaal, zo kent iedereen mij, mag ik mij even voor stellen etc. draait steeds om iets wat wij beschouwen als: “DAT BEN IK”. Maar, zo ben ik nu éénmaal betreft een zelfbedacht spiegelbeeld dat net als het maanlicht, een fata morgana, een weerspiegeling is en doet alsof het “eigen” is. De maan schijnt net zomin als ons “dat ben ik” een eigen bewustzijn heeft. Allemaal spiegeling, allemaal waan, allemaal illusie! En die stralende maan aan die stralend blauwe hemel wekte mij met deze werkelijk éénmalige metafoor! Wij leven en ervaren ons in de 3D afdeling van een multidimensionaal omniversum. In de 3D afdeling existeren uitsluitend bio-robotten; minerale-. plantaardige-, dierlijke- en menselijke bio-robotten.