Paris Komününün Sesleri

1871ParisKomünü, cogunlukla katilimcilarin kendi deneyimleriyle ilgisi olmayan, bircok ideolojik tartismanin konusu oldu. Bu hayati önemdeki haftalarda gercekten ne oldugunu ögrenmek istiyorsaniz, bu taniklarin anlatimlarini okumak zorunludur. Gabriel Kuhn Isci sinifinin ilk iktidar deneyimi olan 1871 ParisKomünü,sayisiz kere yorumlandi; düsmanlari tarafindan ayaktakiminin kanli baküs senligi olarak kötülenirken, destekcileri tarafindan eyleme gecmis proleter anarsizmin bir örnegi olarak övüldü. Hem öykünülecek bir model hem de kacinilacak bir hata olarak degerlendirildi. Bütün degerlendirmeler taraflidir. Tarihciler, isci sinifinin üc aylik iktidarini, zamansal ve mekansal olarak uzak olan kendi merceklerinden gecirip inceliyorlar. ParisKomünününSesleri farkli bir yaklasim sergiliyor. Bu kitapta yalnizca 1871 baharinda mevcut olanlarin, Komün süresince yasayan ve ona katilanlarin sesi var. ParisKomünününcanli bir basini vardi ve bu basin burada en önemli gazetesiyle, birinci enternasyonal üyesi Jules Vallsin Halkin Cigligi ile temsil ediliyor. Herhangi mesru bir hükümet gibi,ParisKomünüde meclis oturumlari düzenliyordu ve atesli, cekismeli tartismalarin günlük tutanaklarini, diktatörlük suclamasini yalanlayacak bir sekilde yayinliyordu. Bu derlemede, Komünün, yenilgiden yalnizca birkac gün önceki, Kamu Güvenligi Komitesi kurulmasina ve Komün tarafindan tutulan, nihayetinde öldürülecek olan rehinelerin kaderine iliskin görüsmenin tutanaklari da yer aliyor. Son olarak,ParisKomünününSesleri, olaydan yirmi yil sonra La Revue Blanche tarafindan gerceklestirilen, katilimcilardanParis Komünününbasarilarini ve hatalarini degerlendirmelerini istedigi entelektüel incelemeden bir seckiyi de iceriyor. Bu bölüm, bu cigir acan olaya iliskin etkileyici bir cesitlilikteki fikirleri sunuyor.