Sufi Askinin Isiklari

Zaman geciyor, devran dönüyor... Gün doguyor, gün batiyor... Insanlar doguyor, insanlar ölüyor... Ve kainat, nefes alan devasa bir canliymis gibi yasamini sürdürmeye devam ediyor... Bu öyle devasa bir canli ki; bir yüzü yazi, diger yüzü tura olan madeni para sanki... Tura tarafi, Onun zati; yazi tarafi da Onun tecelliyati, yani zahiri... Bu ikisinin birligine de, bilenler vahdet-i vücut diyorlarmis. Baska bir deyisle veliler diyor ki, Bu kainat iki satirdan ibarettir. Nur-u Ebyaz ve Nur-u Ahtar... Yani bir satiri beyaz satir, digeri de o beyaz satira yazilan yesil satir... Diger bir deyimle La Ilahe Illallah satiri beyaz satir, Onun kendini zahir kildigi yesil satir da Muhammeden Resulullahtir... Allah, kendini Insan-i Kamilden zahir kildigi kadar baska hicbir seyden zahir kilmamistir. derler. Bu yüzden de insanoglu, var oldugu günden beri hep aslini aramistir. Bulanlara, bulusanlara selam olsun...