Mumyalar, Yamyamlar ve Vampirler

Avrupalilar yüzyillar boyunca kadim Misir mumyalarini ve cesetleri ögüterek ilaclar üretti, kan icmek icin idam sehpalarina kostu, insandan cikarilan yag ile hastaliklarina deva aradi. Avrupa tibbinin bu karanlik dönemine sahit olun 1859 yilinda, Woytasch isimli bir ögrenci bir kadin mahkmun idamina taniklik etmeye cagrildi. Kadinin basi bir kilicla kesildi. Bas bedenden ayrildi ve kan yarim metre kadar havaya fiskirirken, askerlerin arasindan firlayan kalabalik, idam sehpasina kosarak akan kani kaplara topladi veya bu kana beyaz havlulari bandirdi. Zenginlerle yoksullar arasindaki ucurum ne kadar derin olursa olsun, daragacinda kan icme, Almanyada ya da Avusturyada, ayni sekilde gerceklesiyordu. Özellikle Goethe, Kant ve Schillerin, Bach, Haydn, Mo-zart ve Beethovenin ülkelerinde ve devirlerinde bu pratigi görmeye daha cok aliskiniz. Hanover, Salzburg ve Viyananin salonlari ve saraylarinda büyük orkestralarin parlak kemanlari, dizi dizi kuartetleri ve devasa sen-fonileri parildarken, kuzeyden güneye kadar Almanca konusan ülkelerde simdi unutulan bir ritüel tekrarlanip duruyordu Hastalar üstünde buhari tüten bardaklarini dudaklarina götürüyor ve kanli mendiller kana bulanmis daragacindan asagiya uzatiliyordu.