Atatürkünde Cocuklari Vardi

Mustafa Kemal Atatürk, cocuklari cok severdi. Onun acik mavi gözleri her yerde cocuklari arardi. Cagdas ve mutlu Türkiyeyi cocuklarda görür, cocuklarda bulurdu. Tüm yurt gezilerinde cocuklara sevgiyle yaklasir, onlarla uzun uzun söylesir ve onlara degisik sualler yöneltirdi. Ancak Mustafa Kemal Atatürkten sonra gelen hicbir cumhurbaskani, hicbir basbakan, hicbir bakan veya bir asker, bir cocugu elinden tutup da resim sergisi gezmeye götürmedi. Hicbir cumhurbaskani veya hicbir basbakan bir cocugu protokol sirasinin en önüne oturtmadi. Hicbir cumhurbaskani bir cocugu salincakta sallamadi. Bir cocugu tasittan kendi elleriyle indirmedi. Bir yabanci konukla birlikteyken yanina cocuk almadi. Bir yetiskini dinlerken gösterdigi ciddiyetle dinlemedi. Onlarla birlikte denize girmedi, objektiflere poz vermedi. Onlarla gezintilere cikmadi. Onlara el öptürtmezlik yapmadi. Tüm bunlar bir yana, 1938den itibaren bu ülkede yetiskin ile cocuk dostlugu, arkadasligi diye bir sey kalmadi. Oysa sadece kendi tarihimizde degil, dünya tarihinde dahi cocuklara Atatürk ölceginde önem ve deger veren, onlari Atatürk kadar ciddiye alan bir baska kimse olmamistir. Bunun böyle oldugu, yüzlerce fotograflabelgeyle sabittir.