Ankara Aniti

Romanin ilk imparatoru Augustus, IS 3 Nisan 13te vasiyetini yazar ve ölümünden dört ay önce Vesta rahibelerine teslim eder. Üc rulo halindeki bu vasiyetin ikinci rulosu, Augustusun sahsen gerceklestirdigi hizmetleri anlatan belgedir. Imparator, Res Gestae olarak taninan bu belgenin tunc levhalarla kazinip kendi anit mezarinin girisine asilmasini emretmistir. Ölümünden sonra bu vasiyet yerine getirilir, hatta bu levhalar cogaltilip imparatorlugun cesitli eyaletlerine gönderilerek bütün yurttaslarca okunmasi, böylece hem Imparatorun sahsina hem de onun döneminde altin cagini yasayan imparatorluga beslenen sayginin kat kat artmasi beklenir. Ne var ki levhalar asildigi yerde kalmaz ve zaman icinde kaybolur. 16. yüzyilda, Asia Minorun Ankara kentinde, mermer üzerine Latince ve Yunanca olarak iki dilli yazilmis bir kopyasi, Augerius Gislenius Busbequius tarafindan kesfedilinceye ve bu kesif sonradan Monumentum Ancyranum Ankara Aniti olarak adlandirilip epigrafi ve klasik filoloji tarihinin en önemli kesifleri arasinda yerini alincaya degin büyük bir sessizlige gömülür.