Gevangenisdagboek III - Hemel

Dag 89, maandag 15 oktober 2001,14.30 uur Mijn celgenoot is David. Hij zet de muziek niet zachter als ik binnenkom en zijn sjekkie blijft tussen zijn lippen bungelen. Terwijl ik mijn bed opmaak vertelt Dave dat hij levenslang heeft en dat zijn oorspronkelijke straf vijftien jaar was. Hij heeft er tot dusver 21 jaar opzitten omdat hij nog steeds als een risico voor de samenleving wordt gezien, hoewel hij in een categorie D-gevangenis zit. Zijn oorspronkelijke misdaad was moord – op een kelner die verlekkerd naar zijn vrouw loerde. Het laatste deel van Archer‘s trilogie van gevangenisdagboeken beslaat de periode van zijn overplaatsing van een gemiddeld beveiligde gevangenis, Wayland, tot zijn uiteindelijke vervroegde vrijlating in juli 2003. Het is een schokkend verslag van de tijd in de beruchte gevangenis in Lincoln en de gebeurtenissen die leidden tot zijn opsluiting daar. Bovendien werpt het een schril licht op een systeem dat op instorten staat. Dit met humor, mededogen en oprechtheid vertelde dagboek besluit met een tot nadenken stemmend manifest dat omarmd zou moeten worden door zowel pleitbezorgers van hervormingen als door de gevangenisbevolking.