Bizans Imparatorlugunun Büyük Stratejisi

Askeri tarih, istihbarat ve diplomasi meraklilari icin harika bir eser. Edward N. Luttwak bu kitabinda Bizans Imparatorlugu olarak anilan Dogu Roma Imparatorlugunun büyük stratejisini inceliyor. Ne cografi konum ne de askeri üstünlük yönünden avantajli olan Bizansin, Bati Roma Imparatorlugunun cöküsünün ardindan asirlarca devam eden varligi, Bizansli idarecilerin degisen sartlara stratejik olarak mükemmelen uyum saglayabilmeleriyle ve ardi arkasi kesilmeyen düsmanlarla mücadelede yeni yollar bulabilmeleriyle mümkün olmustur. Bu basari, askeri gücten ziyade müttefik kazanma, tehditkar komsularin aklini celme, potansiyel düsmanlari birbirlerine saldirtma gibi ikna yöntemleri üzerine bina edilmistir. Askeri güc kullanmayi tercih ettiklerinde ise, ki bunu cogu zaman son derece etkili bir sekilde yapmislardir, düsmani yok etmeyi degil, kontrol altina almayi hedeflemislerdir cünkü bugünün düsmanlarinin, yarinin müttefikleri olduklarini düsünmüslerdir. Besinci yüzyilda ortaya cikarak, Attila önderligindeki Hunlarin müthis tehdidini minimum güc kullanarak bertaraf etmeyi saglayan Bizans stratejisi, asirlar boyunca geliserek daha da sofistike hale gelmis, bizlere devlet idaresi ve savas alanlarinda cok kiymetli rehberler birakmistir. Mümkün olan her yöntemi kullanarak, olasi her durumda savastan kacin ama her zaman, savas her an baslayabilecekmis gibi hareket et. Savasa maksimum seviyede hazir olma durumunun birincil amaci, hic savasmak zorunda kalmama ihtimalini arttirmaktir.