Araplarin Gözüyle Türkler 9-12. Yüzyillar

Araplarin Gözüyle Türkler, Serafeddin Yaltkayanin farkli zamanlarda Arapcadan tercüme ettigi ve Türklerin asker ve ahlak üstünlükleri hakkinda Arapca kaleme alinmis nesirleri ve siirleri biraraya getirmekte. Bu üc metinden ilki meshur Arap nesir yazari ve alimi Cahizin Risale f Fazailil-Etrak-Türklerin Faziletleri; ikincisi Ibni Hasslun 11. yüzyilda kaleme aldigi ve Kitabü Tafzlil-Etrak Ala Sairil-Ecnad-Türk Askerlerinin Üstünlükleri; son metin ise Serafeddin Yaltkayanin kaleme aldigi 12 sair ve edibin Türklerin güzel hasletlerine dair siirlerinden meydana gelmekte. Türkün bütün ömür müddetini hesap etsen yere oturdugu günleri nadir bulursun... Türk, ser-azade bir hilkate sahip oldugundan vatanindaki kadm hayatina kavusmayi ister ve daima vatanini diler. Ve kendi vatanina, herkesin kendi vatanina düskünlügünden ziyade düskündür. Ancak Türk medeniyetinin vasiflarindan olarak bir yerde oturmaktan ve uzun zaman durup bekleme, istirahat, hareketsizlik ve tasarruftan memnun degildir. Türklerin bünyeleri hareket üzerine müesses olup durgunluk ve süknetle baslari hos degildir. Harekete daima hazir olarak tutusup yandiklarindan; hararet, zeka ve fetanet sahibi olduklarindan daima is ve güc ile mesgul olmak isterler. Ruh kuvvetleri beden kuvvetlerine üstündür. Her seyleri olup bitmis bulmayi acizlik; uzun zaman bir yerde oturmayi tembellik; rahati ayak bagi; kanaati kusur; himmet ve muharebeyi terk etmeyi alcalma ve acizlik kabul ederler... Türkler, degerlerini takdir etmeyen kimselerin nezdinde kalmayi, haklarini men edenlerin yaninda kalmaktan fena görürler. Türkler hissiyatina maglup olmayarak asla bir kavmi diger bir kavme ve bir belde ahalisini diger bir belde ahalisine tercih ve takdim etmezlar... Türk icin hak ve hakikat adeta vicdanin bir maskasidir. Onu buldugu yerde ülfet kurmakta; adetlerini, görenek ve töresini birakmakta asla güclük cekmez ve vatana olan istiyakini teskin etmeye de muvaffak olur... Türk hürriyet ve iradesini kimseye vermez, kacacak olursa vaad ve tehdide ehemmiyet vermez, ele gececek de olursa kimseden bir vaad ümidinde bulunmaz... Cahiz