Hakikatin Pesinde

Otobiyografiler her ne kadar bir kisi ve onun cevresinde dönen dünyanin bir yansimasi olarak görülseler de, ayni zamanda o hatiralarin gectigi zamani ve mekani anlamlandiran metinlerdir. Bu minvalde William H. McNeillin bu otobiyografi calismasi, sadece öz hikayesini paylasmasiyla degil; kendi ugras alaninin, yani tarihciligin ve tarihyaziminin nasil dönüstügünü kendi tecrübeleri üzerinden anlatmasiyla da önemli bir anlatidir. Bu calismada, McNeillin kurdugu iliski aglari üzerinden -daha cok tarih disiplini özelinde- Amerika Birlesik Devletlerinde II. Dünya Savasini izleyen yillarda sosyal bilimlerin nasil gelisme gösterdigi, Amerikan üniversiteleri ve kurumlarinin nasil organize oldugu ve buralarda hangi tartismalarin yapildigi izlenebilmektedir. Dönemin tarih calismalarini kendi süzgecinden gecirerek degerlendiren McNeill, hem bircogunun hala önemli birer referans oldugu kitaplari herhangi bir kompleks duymadan paylasiyor okuyucuyla hem de tarih disiplininin dönem Amerikasinda nasil ele alindigini anlatiyor satir aralarinda. Basarilari, basarisizliklari, hirslari, sevincleri, hüzünleri ve hayal kirikliklari ile de bir tarihcinin hayatina sahit olunuyor bu kitapta. Bununla birlikte bir tarihci ve akademisyen olarak McNeillin, Amerikanin emperyal politika ve tezlerinin olusumundaki rolüne dair yazdiklari da bu calismayi önemli kiliyor. Hakikatin Pesinde genc tarihciler icin oldukca ilham verici bir calisma, fakat bu sansasyonel tarihcinin hayat hikayesi, ani okumayi seven herkesin ilgisini cekebilecek keyifli bir dönem anlatisi ayni zamanda.