Felaketzedeler Evi

Kübanin 47 yasinda intihar eden dahi yazari Guillermo Rosalesin, agir bir sizofreniden muzdarip oldugu günlerde kaldigi zamanlardakine benzeyen bir bakimevini anlattigi Felaketzedeler Evinin bas karakteri William Figuares, -yine tam da yazar gibi- Kübadan Miamiye gelmis sürgün bir yazardir. Ama halasi, onu göcmenlerin cogunlukta oldugu bakimevine yerlestirince burada bambaska bir dünya bulur Tersine isleyen bir Amerikan rüyasi. Disarida bakimevi diyorlardi oraya, ama mezarim olacagini biliyordum ben, der William burasi icin. Hayattan umudunu kesmis insanlarin sigindigi, kiyida kösede kalmis barinaklardan biriydi. Kaciklar cogunluktaydi. Yapayalniz ölsünler, kazananlarin basina bela olmasinlar diye aileleri tarafindan birakilan yaslilar da vardi. Felaketzedeler Evinin sakinleri, yeryüzündeki kisisel felaketlerin cisimlesmis özetini sunarlar adeta. Fakat bir süre sonra William, kendisi gibi bir felaketzede olan Francisle tanisir. O güne dek icinde bir bosluk duygusu ve elinde Ingiliz sairlerin kitabiyla yasayip giderken ruhunda bir umut filizlenir Yeniden hayal kurup planlar yapmaya ve Beatles sarkilari mirildanmaya baslar. 1987de Octavio Pazin oyuyla Letras de Oro Roman Ödülünü kazanan ve bugün Küba edebiyatinin kült kitaplarindan biri olarak kabul edilen Felaketzedeler Evini Gökhan Aksay Ispanyolca aslindan cevirdi. Muhtemelen bugüne kadar okudugum en kederli roman. - Thomas McGonigle Felaketzedeler Evi, kirk yillik Küba sürgün edebiyatinin essiz bir örnegidir. -Ivette Leyva Martnez