Een terugkeer naar de relatie

Het doel van dit project is om de kritische pedagogiek nieuw leven in te blazen met hoop en menselijke keuzevrijheid door de nadruk te leggen op Freiriaanse ideeën en ze te onderzoeken door de lens van de oudtestamentische profeet. Sinds Paulo Freires Pedagogy of the Oppressed in 1970 in het Engels werd vertaald, is kritische pedagogie invloedrijk geworden in compositiekringen. Wat de afgelopen decennia heeft geresulteerd, zijn tal van programma‘s en modellen die als ‘kritische pedagogie‘ zijn bestempeld en toch afwijken van de centrale thema‘s van Freires oorspronkelijke werk. Het Hebreeuwse profetische model investeert het werk van Freire met zijn spirituele centrum opnieuw en brengt de compositiepedagogie terug naar een hoopvolle praktijk. Vier componenten van het profetische model resoneren met Freiriaanse idealen: oprecht verdriet over onrecht uit het verleden, een veelbelovende toekomst waarin verandering mogelijk is, een focus op het schrijven van studenten die perspectieven uitnodigen die de status quo uitdagen, en menselijke keuzevrijheid voor zowel leraren als studenten die worden gemotiveerd door liefde . Dit model redt kritische pedagogie van onmenselijke fragmentatie. Het compositieklaslokaal kan een plaats van hoop zijn, als de kritische pedagogiek terugkeert naar zijn Freiriaanse wortels. De Hebreeuwse profeet biedt de kenmerken die cruciaal zijn voor deze verloving.