Zabit ve Kumandan ile Hasbihal

Askerlerimizin ruhunu kazanmak, bizim icin bir görev oldugu gibi; öncelikle onlarda bir ruh, bir amac, bir karakter yaratmak Allahtan ve Medine-i Münevverede yatan Cenab-i Peygamberden sonra bize düsüyor. ... Süphe yok ki bizim milletimizin karakteri de bütün karakterler gibi yücelmeye, istenilen degisime uygundur. Fakat kendi kendine, icimizde olmak sartiyla... Eger bizim karakterimize disaridan, bizim karakterimizden baska karakterdeki etkiler tarafindan bir sekil verilmek istenirse, bundan sabit ve belli hicbir sekil, hicbir sonuc elde edilemez. Mustafa Kemal Atatürkün Sofyada Askeri Atase iken 1913-1914 kaleme aldigi bu kitap, Kurmay Binbasi Nuri Conkerin Zabit ve Kumandan adli eserine ithafen yazilmistir. Balkan ve Trablusgarp Savaslari sonrasi ortaya cikan her iki kitap, Osmanli ordusunun yasadigi toprak kayiplarina kafa yoran iki genc subayin sorunlari ve cözüm önerilerini cesaretle kayda gecirmesinden ibarettir. 1918 yilina kadar yayimlanamayan bu eser, Damat Ferit Pasa Hükümeti tarafindan yasaklanarak toplatilmistir. Ilk yayimlanisinin 100. yilinda yeniden okurla bulusacak olan bu kücük calisma, asker konulari ihtiva eden teorik bir metin gibi görünse de satir aralarinda Mustafa Kemalin yasanmisliklarini gözler önüne sermektedir.