Dün Sancisi

Dün Sancisi Türkiyede genel tarih algisinin oldugu kadar tarihcilik meslegi ve tarihyaziminin da zorunlu bir alan oldugunu kabul ederek söze basliyor. Oktay Özel, Türkiyedeki tarihcilik pratigini tarihsellestirmeye girisirken aslinda bugüne ayna tutuyor. Tarihciyi, tarihsel bilginin icinde üretildigi günceltarihsel ortami analizinin merkezine yerlestiriyor. Kendi ifadesiyle, tarihciligin odagindaki öznenin, yani tarihcinin is yapma tarzina, kavramsal donanimi ve terminolojisine, güncelle, siyaset kurumuyla ve nihayet devletle kurdugu tehlikeli ontolojik-pragmatik iliskiye, bu baglamda kullandigi bilimdisi dilin ideolojik keskinligi ve siddetine yakindan bakiyor. Sancinin esasen meslek etiginin, tarihsel bilginin demokratik ve cogulcu dogasinin, coklu okuma yöntemlerinin mesrulugunun unutulmasindan kaynaklandigini ileri sürüyor ve meslektaslarini yaptiklari isin dogasina d air düsünmeye, temel ilkeleri hatirlamaya davet ediyor.Ancak Özel, her kosulda zor olana talip olarak kolayci bir cözümün olmadigini da gösteriyor. Diger yandan Sanci sasirtici derecede iyimser bir kitap. Cünkü Türkiyede akademik tarihciligin bütün marazi ve yapisal sorunlariyla aslinda kurulus devrini tamamladigini, kendini sessizce dogasina daha uygun kosul ve temellerde yeniden kurmakta oldugunu düsünüyor. Ancak kirilgan bir iyimserlik bu. Cünkü bu yikilis ve yeniden kurulusun kendi sorunlariyla birlikte geleceginin ve gelmekte oldugunun da farkinda. Sanci, alaninda simdiden temel okumalar arasina girmis bir basvuru kitabi. Sözü olan ve sözünü etkili söyleyen bir kitap. Cok yönlü bir hesaplasma, keskin bir manifesto. Tarihciler, tarih ögrencileri ve tarih meraklilari icin vazgecilmez bir calisma. Ama en cok da, tarihte, tarihcilikle sadece kullanim degeri üzerinden aracsal iliski kuran siyaset kurumu mensuplari icin gerekli. Onlar icin de adeta bir gölge etmeyin kitabi.