Lavinia

Ama o bunlari yazmadi. Siirinde hayatima önem vermedi. Beni ihmal etti, cünkü beni ancak ölürken tanidi. Bunda onun sucu yok. Düzeltmeler yapmasi, siirin üzerinde tekrar düsünmesi, yarim kalmis satirlari tamamlamasi, bitmedigini düsündügü siiri bitirmesi icin cok gecti artik. Bunlari yapamadigi icin üzülüyordu, biliyorum; benim icin üzülüyordu. Simdi oldugu yerde, karanlik nehirlerin ötesinde, birileri ona Lavinianin da onun icin üzüldügünü söyleyecektir belki de... Varligim yüzyillar boyu sürecekse eger, en azindan bir kerecik ortaya cikip konusmam gerekir. Sairim bana hic söz hakki tanimadi. Sözü ondan almak zorunda kaldim. Bana uzun ama kücük bir hayat verdi. Yere ihtiyacim var, havaya ihtiyacim var. Vergiliusun Aeneasinda, yigit savasci Aeneas rakiplerini alt ederek Latium kralinin kizi Laviniayla evlenir ve Roma Imparatorlugunun temellerini atar. Destanda Lavinianin ne belirgin bir rolü, ne de kendine ait bir sesi vardir. Ursula K. Le Guin iste bu ihmal edilmis karakteri alip ona hak ettigi sesi veriyor ve büyük sairin destaninda anlatmadiklarini onun gözünden, onun dilinden anlatiyor. Lavinia savasin dogasini ve erkek-egemen toplumu sorgulayan; insani insan, toplumu toplum yapan degerleri irdeleyen; edebiyatin gücünü vurgulayarak kurguyla gerceklik arasindaki cizgiyi bulaniklastiran yaratici bir roman Büyük bir destanda kücük bir rolü olan güclü bir kadinin kendi destani.